Etappe 10, Villanueva de las Peras - Calzadilla de Tera, 21 km, 18 graden.

Gisteravond werd de maaltijd voor ons twee geserveerd buiten onder de overkapping. Tegen de avond wordt het wat frisser maar goed ingepakt kunnen we er goed zitten. Wel lekker een kamer voor ons twee. Een franse vrouw heeft de slaapzaal voor haar alleen. Van haar krijgt Marquerite een stuk verband (een soort compeed) voor haar hakblaar, wat 3-4 dagen moet blijven zitten. Van de hospitalera Patricia krijgt ze een klein flesje betadine tinctuur. Na een goede nachtrust gaat om 6.30 uur de wekker.
Rond 2.00 uur gaf de nachtegaal vlakbij ons raam nog een nachtconcert; mooi. Ontbijten en weer aan de wandel. Vanochtend is het wat frisser, maar bij vertrek staat de koperen ploert alweer aan de hemel en geen wolkje te bekennen. Bij de start wandelen we gelijk een heuvel op en komen langs diverse bodega's (half in de heuvel uitgegraven en grond op het dak). De voor deze regio typische bodega's betekent voor de plaatselijke bewoners  ongeveer hetzelfde als het volkstuintje voor de Nederlanders. Bijna iedere familie heeft zijn eigen bodega. Ik noem het ook wel hobbit huisjes. Boven op de heuvel kijken we dan nog even om naar de rij windmolens die we gisteren voorbij wandelden.  In het eerst volgende gehucht bij een supermercado wat eten kopen, het is hier dun bezaaid met winkeltjes.  En in Santa Marta de Tera het uit de eind 11 eeuw in romaanse stijl gebouwde kerkje bezocht. Aan de buitenkant een standbeeld van Jacobus, dit zou het oudst bewaard gebleven stenen beeld zijn van de apostel. Vanaf hier wandelen we langs de rivier de Rio Tera. De komende dagen blijven we deze rivier volgen met de bijbehorende stuwmeren. Het is een afwisselende route; met veldwegen van grind; tijdens het lopen voortdurend op zoek naar het beste wandelspoor met het meeste zand en de minste losse kiezels. De donativo albergue waar we zijn beland heeft 6 bedden (een bovenverdieping van het dorpshuis)  Er is verder niemand aanwezig en schrijven onszelf in en zetten een stempel in onze credencial. Er overnachten ook nog een canadees en de franse vrouw. In de plaatselijke bar wat tapas gegeten en bier gedronken.
Na 10 wandeldagen zitten we in een lekker ritme en gaat het ons fysiek goed; geen spierpijn, slechts 1 genezende blaar; de benen en voeten doen hun werk goed.