etappe 20 Puente de Villarente - León 12, 7 km

 Gisteren avond in de albergue gegeten. Tegenover mij zat een vrouw uit Japan. Zij loopt de route in 3 jaar omdat ze per jaar maar een week vrij kan krijgen en de rest is een week aan extra uren. Ze was vanochtend om 5 uur al vertrokken. Niets van gehoord zo stil is ze vertrokken. Naast mij zitten twee mannen uit Canada. Ik denk ze kunnen wel van beroep....... zijn. En ja hoor het klopt helemaal. De series op tv of films maken het prototype helemaal waar. Ze zijn politieagent in Canada en stralen dat in hun doen en laten ook hele maal uit. Daarnaast zit een man uit Canada die yoga les geeft en Thailand leeft. Als het geld op is even na Canada om te werken en dan weer terug naar Thailand. Vandaag een laatste stukje over de meseta en dalen langzaam af naar León. Ik laat de meseta, voor mij de groene vlakte. Voor anderen de gele en verdorde vlakte in de zomer achter mij. De meseta betekend voor mij de ontbering van slechte voetpaden op enkele stukken. De verwachting of er ooit een einde aan zal komen op sommige stukken. De volheid van de natuur. Het gemis van je naast. En de ontmoeting met soms diep gaande gesprekken. Aangekomen in León even op het terras wat drinken en afscheid nemen van Jan. Denk niet voor lang. Komen elkaar wel weer tegen. De kartedraal bekeken en door het oude centrum wandelen. En op bijna elk terras kom ik bekenden tegen die ik de afgelopen weken heb ontmoet. Gezichten ken ik daar houd het mee op kan niet plaatsen waar ik ze heb ontmoet. Dat is te veel kan een mens niet verwerken. Met Frank uit München nog even een biertje gedronken. Ik ga het centrum weer in 5 uur afgesproken bij de kathedraal, groetjesp

Een impressie gevonden op https://www.youtube.com/watch?v=BecOfwPcP00