etappe 28 La Fada - Triacastela. 25, 4 km

 De albergue van gisteren. Een duistse groep uit Stutgart is circa 20 jaar geleden deze albergue begonnen. Het was toen die tijd een ruïne. Het slaap gebouw en het bijbehorende kerk zijn geheel gerestaureerd. En de hospitalos komen nu uit geheel Duitsland om hier vrijwillig enkele weken door te brengen voor het opvangen van de pelgrims.

Hoe dichter je bij je eigen droomt komt, hoe meer je eigen legende je ware bestaans reden wordt. Tekst van Paulo Coelho. In het kerkje van de albergue een half uurtje gezeten. Gewoon zitten en je gedachten laten gaan. Dat kan, heb tijd zat. Niemand stoort je en wordt niet afgeleid. Geeft ook een goed gevoel.. Voor het verlaten van de kerk nog wat kaarsen op gestoken. Voor mij zelf en een collega die een ongeluk heeft gehad. Wens hem Beterschap.

Vandaag het laatste stukje klimmen naar O Cebreiro. Dit is een pittig stuk om te klimmen. Ben blij dat dit in de ochtend is en niet in de middag. Het waait hier ontzetten hard en ben helemaal in gepakt. Als ik de grens met de provincie Galicië bereik staat er een hele grote steen. De meest gefotografeerde steen van Galicië. Dus ook maar een foto maken. En dan O Cebreiro dat heeft ook wel wat. Zo hoog in deze bergen een bar op zoeken voor een ontbijt. Lijkt wel of ik in de, zeg maar 16 de eeuw leef. Dicht bij de hout kachel eet ik mijn taost op. De hele entourage, je wordt er in mee genomen. Zit zelf in een film en de mede spelers rond om mij heen. Tot ik naar het toilet ga, modern einde film. Had gedacht dat er nog een gat on de grond zat. En dan ja het moet gebeuren, de afdaling. Het is geen moeilijke afdaling maar wel een hele lange. Op het einde van de afdaling kan ik bijna niet meer lopen. Voel de botjes onder de wreef van mijn voeten er door komen. En ik ben niet de enige die dat voelt. Stop er mee ga skypen met de familie, groeten.

Een impressie gevonden op youtube. https://www.youtube.com/watch?v=sD34KlQKvws